سانسوریا, گیاهان آپارتمانی

معرفی کامل سانسوریا + نکته های طلایی برای پاجوش زدن

سانسوریا

سانسوریا که در فارسی اصیل به نام دراژا معروفه، از مقاوم ترین گیاهان آپارتمانی و از خانواده ی مارچوبه سانان هست و دقیقا به خاطر همین ریشه های ضخیم زیرزمینی که در اصل ساقه ی تغییر شکل یافته هستند و بهشون ریزوم گفته میشه، جزو گیاهان کم آب به حساب میاد . سانسوریا یکی از گیاهان پیشنهادی ناسا برای تصفیه هوا هست که می‌تونه گازهای سمی مانند فرمالدئید را از هوا جذب کنه و به خاطر نیاز آبی و نوری کمش که نیاز به مراقبت و رسیدگی زیادی هم نداره، یکی از بهترین گزینه ها برای نگهداری در محل کار، فضاهای عمومی و اداری مانند مجتمع های تجاری و همینطور خانه و حتی اتاق خواب هست. نیاز نوری: سانسوریا در محیط کم نور یا حتی در محیطی که فقط نور غیر طبیعی مانند نور لامپ وجود دارد، دوام می آورد وقادر به زندگی است؛ اما برای رشد و پاجوش زدن به نور متوسط یعنی نور غیر مستقیم با فاصله یک تا سه متری از پنجره نیاز دارد. اگر محیط شما فاقد نور مناسب باشد با استفاده از لامپ های رشد مخصوص گیاه که با ارتفاع یک متری از سر برگها نصب شده باشند می توانید گیاه را وادار به پاجوش زدن کنید. سانسوریا به هیچ وجه نباید در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار داشته باشد. نور مستقیم باعث لوله شدن برگها و سوختگی و چروک شدن آن ها می شود. دما: دمای مناسب برای نگهداری سانسوریا ۱۵_۳۰ درجه سانتیگراد است. دماهای پایین مخصوصا زیر ۸ درجه باعث صدمه به برگها و احتمال سرمازدگی و یخ زدگی غیر قابل برگشت می شود. دماهای بالاتر از ۳۵ درجه نیز باعث چروک شدن برگها و از دست رفتن آب آن ها می شود. بنابراین این گیاه غیر از فصولی مانند بهار و ابتدای پاییز در مناطق معتدل نباید در فضای بیرون نگهداری شود. آبیاری: ریزوم ها( ساقه های زیر زمینی گوشتی) که منبع ذخیره آب این گیاه هستند و برگهای ضخیم و نسبتا آبدار آن، سانسوریا را جزو گیاهان کم آب قرار داده است؛ اما این بدان معنی نیست که باید به این گیاه تشنگی بدهید. سهل انگاری و بی تفاوتی در آبیاری این گیاه باعث چروک شدن و افتادگی برگها می شود و احتمال برگشتن به حالت اولیه را خیلی کم می کند. بهترین روش آبیاری این گیاه، آبیاری سیراب و بعد از خشک شدن دو سوم عمق خاک گلدان است.

خاک: خاک نیمه سبک با زهکشی بالا بهترین خاک برای سانسوریا است. میتوانید به طور یکدست از خاکبرگ مرغوب که با کمی شن و ماسه یا خاک کاکتوس ترکیب شده باشد استفاده کنید. توصیه ما استفاده از خاک کامل دایموند است. ترکیب کوکوپیت+ پرلیت+ خاک کاکتوس با نسبت (۲+۱+۱) هم یک خاک استریل مناسب برای سانسوریا است. برای پیشگیری از پوسیدگی ریشه ها حتما کف گلدان را به تعداد زیاد سوراخ بزنید و از پوکه برای زهکشی بهتر کف گلدان قبل از ریختن خاک استفاده بکنید. بهترین گلدان برای این گیاه گلدان کوتاه و کم عمق با دهانه باز است. گلدان های بلند و استوانه ای فقط ظاهر زیبایی دارند؛ اما باعث پوسیدگی و نابودی گیاه سانسوریا می شوند. بهتر است این گلدان ها فقط به عنوان کاور گلدان اصلی استفاده شوند یا اینکه دو سوم عمق آن ها با پوکه یا هر وسیله دیگری غیر از خاک پر شود. کوددهی برای پاجوش دهی و رشد: برای سانسوریا از کودهای با درصد ازت بالا مانند سه بیست استفاده نکنید. بهترین کود برای سانسوریا کودی است که سایز و تعداد ریزوم ها را بیشتر کند تا گیاه ریشه و پاجوش های قوی تری بزند. کود بیورادیکانت و کود NPK10_52_10 را می توانید به صورت دوره ای هر ۲۰ روز یکبار آبیاری به این گیاه بدهید تا شاهد پاجوش زدن باور نکردنی آن باشید. یک برنامه طلایی دیگر برای کوددهی سانسوریا استفاده از کود سیلوین یا کود NPK12_12_36 ماهی یکبار و ترکیب کود جلبک مانند ژینوکس و کود NPK10_52_10 هر ۲۰ روز یکبار است که به وسیله آبیاری به گلدان داده شود. سانسوریا به غبارپاشی و کود محلولپاشی نیاز خاصی ندارد. آفات : سانسوریا گیاه مقاومی است و معمولا به آفت خاصی دچار نمی شود. اما یک آفت کشنده برای آن، نوعی کنه زنگ است که در خاک و اطراف ریزوم و طوقه آن وجود دارد. نشانه آلودگی به این کنه که معمولا هم خیلی دیر متوجه آن می شوید، وجود لکه های نارنجی رنگ در پایین و داخل برگها یا پاجوش ها است که نیش زدن این کنه باعث بیماری های ثانویه و قارچی و لهیدگی طوقه می شود. اگر گیاه شما به این آفت دچار شود، باید برگهای آلوده را تا حد امکان از گیاه حذف کنید و از یک سم کنه کش مانند آبامکتین یا هگزی تیازوکس (نیسورون) به صورت آبیاری و سمپاشی استفاده کنید.

بیماری ها: سانسوریا به دلیل ریشه ها و برگهای ضخیم و آبدار نسبت به بیماری های قارچی که در اثر آبیاری زیاد، خاک سنگین و فشرده و گلدان های بلند و بدون زهکش مناسب ایجاد می شود، حساس است. بیشترین مشکل آن پوسیدگی ریشه ها و ریزوم ها و له شدگی و گندیدگی پایین برگها است که باید با استفاده از سموم قارچکش سیستمیک مانند کاربندازیم یا ریدومیل آن را درمان کرد و در صورت پوسیدگی کامل ریشه ها باید گیاه را به مدت ۱۰ دقیقه در محلول قارچکش ضدعفونی کرده و سپس در بستری مانند پیت ماس یا پرلیت مجددا ریشه دار کرد. تکثیر و قلمه زدن: سانسوریا را به دو روش می توانید زیاد کنید و از آن گلدان های جدیدی برای خود یا دوستانتان آماده کنید. ۱: جدا کردن پاجوش ها: اینکار در فصل رشد گیاه و معمولا در فصل بهار و پاییز و زمستان امکانپذیر است. از جدا کردن پاجوش ها در فصول گرم مانند تابستان خودداری کنید، چون ممکن است باعث چروک شدن برگها و پلاسیده شدن پاجوش ها شوید. برای جدا کردن پاجوش ها باید گیاه را از گلدان خارج کنید و با یک وسیله نیز مانند چاقو یا کاتر که با قارچکش ضدعفونی شده، پاجوش ها را از جایی که کمترین اتصال را به ریشه مادری دارد، جدا کنید. سپس در گلدان های جداگانه بکارید و اولین آبیاری را با قارچکش و دومین آبیاری را با یک کود ضد شوک و ریشه زا مانند هیومیک اسید یا ویتالایز انجام دهید. ۲: قلمه زدن: برای اینکار باید برگها را با یک چاقوی تیز از ته برش بزنید. سپس به صورت هشتی شکل به قطعات ۱۰ سانتیمتری تقسیم کنید. به مدت یک ساعت در سایه و جای خنک روی یک کاغذ یا پارچه قرار دهید تا ته برگ پینه ببندد و خشک شود. دقت کنید که سر و ته قلمه ها مشخص باشد. چون اگر برعکس قلمه بزنید، قلمه ها گندیده و خشک می شوند. سپس ته قلمه ها را در هورمون ریشه زای گاردن سیف (garden safe) فرو برده تا کمی پودر ته قلمه بنشیند. حالا می توانید قلمه ها را در بستر جاذب آب مانند پرلیت یا پیت ماس یا ماسه بکارید و آن را مرطوب نگه دارید تا ریشه دار شود. بهترین بستر به توصیه ما، پرلیت است که در مدت زمان کمتری قلمه ها ریشه دار می شوند و احتمال گندیدگی قلمه ها هم خیلی پایین می آید. بعد از یکی دوماه که ریشه های قلمه، پرتر شدند در خاک مناسب بکارید و با یک کود ضد شوک مانند هیومیک اسید یا ویتالایز آبیاری کنید.
سانسوریا

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *